محمل این نوشتار ایمیل یکی از دوستان عزیز و البته بستگان نزدیکم و ذکر داستان مرد ثروتمند و سبد گردوهاست. چند روزی بود به علت فشار سنگین کاری و اغاز کلاس ها وقت برای نوشتن مطلب جدید نداشتم ولی با تمام خستگی سعی میکنم به روز شوم.

جمع واژه ای است در مقابل فرد. فردیت باعث برتر انگاشتن خود در مقابل جمع میگردد،سبب میشود تا فرد منافع شخصی خود را بر مصالح اکثریت جامعه تفوق دهد و در نتیجه جامعه ای که محمل رشد افراد و مکان ظهور بالندگی هاست به میدان نبردی برای افزایش میزان برتری  خود و به زعم افراد،جبران حقوق پایمال شده و عقب افتادگی هایی که اغلب ریشه در نوع نگاه به مسائل و برتر انگاشتن خود در برابر خیل کثیر توده جامعه دارد گردد.

اما هر فرایندی اغازی دارد. نقطه اغاز فرایند تربیتی از بدو تولد و بنابر تحقیقات جدید روانشناسان قبل از انعقاد نطفه میباشد. مسئله ای که متاسفانه امروزه در جامعه مصرف زده و تنوع طلب ما به ان اهمیتی داده نمیشود. با یک مشاهده ساده در جامعه امروزی به خوبی میبینیم ،اغلب افراد و بالاخص خانم هایی که جهت تفریح به خیابان می ایند به دلیل سطحی نگری، با این مسائل  و بیان انها زیاد موافق نیستند. ذکر این نکته ضروریست که نگارنده با اصل این مطلب (تفریح)مخالف نیستم و بالعکس در صورت رعایت چهارچوب ها و الزامات ان، بسیار سازنده میدانم که قطعا یکی از الزامات ان همراهی با خانواده میباشد.در کشور لبنان ، بین تمام مردم یک سنت پسندیده رواج دارد و ان هم قدم زدن در یک ساعت به خصوص در هر روز در خیابان و یا سواحل مدیترانه همراه با خانواده است که از امام جماعت مسجد گرفته تا مردم عادی بر این رویه استوارند، انچه این مسئله را مورد پسند مینماید شکل این برنامه و کیفیت ان است. و ان روح جمعی اخلاق مدار میباشد. انچه سبب تقدس روح جمعی میگردد ، اخلاق است. شاه کلیدی که هر قفل بسته ای را به بهترین شکل می گشاید. انچه در دین مبین اسلام بسیار به ان اهمیت داده شده و ارزش و جایگاه ویژه ای دارد. قطعا برای تثبیت این روح جمعی در گروه بزرگ جامعه  ابتدا باید از اولین و کوچکترین گروه اغاز کرد. گروه خانواده.

جهت جلوگیری از اطاله کلام با بیان مصادیق منظور را مطرح میکنم.

یکی از بهترین تجمع ها در خانواده کنار سفره غذا شکل میگیرد مسئله ای که متاسفانه در جامعه رو به تمدن امروزی به مرور زمان در حال کمرنگ شدن است و هریک از فرزندان میز کار و اتاق شخصی خود را بر سفره مجتمع افراد خانواده ترجیح میدهند

دیگر محل اجتماع خانواده، پای صفحه تلویزیون و تماشای برنامه ها میباشد، و باز هم در جامعه امروزی هر کدام از فرزندان یا تماشای فیلم های (دی وی دی) را ترجیح میدهند یا برای تماشای برنامه های تلویزیون اتاق شخصی و لپ تاپ را ارجح میدانند

دیگر محل اجتماع حیاط خانه و صرف یک استکان چای روی تخت کنار حوض پر از ماهی ست که امکان ان در زندگی های اپارتمانی کمتر شدست. و سوار بر یک خودرو به جای خودروی شخصی و مثال های گوناگون دیگر.

انچه این مسئله را تشدید میکند غفلت از معنویت است

و فردی که از این مسائل غافل بوده و از این اموزش ها بهره ای نبرده قطعا در محیط دانشگاه حرمت استاد و محل تحصیل را حفظ نمیکند ، استادی که در کنار حرمت پدر و مادر نامش ذکر میگردد 

در محیط اداره حرمت وقت و هزینه را حفظ نمیکند و با بیت المال و صیانت از ان غریبه است

در عالم همسایگی به یک کابوس برای همسایگان بدل میشود، در محیط اجتماعی از حق الناس اگاهی ندارد وقطعا به نظام مند بودن و ارتباط پیوسته بین تمام پدیده ها و رویدادهای عالم اگاهی ندارد و در نتیجه حرمت خانواده و پدر و مادر را حفظ نخواهد کرد و این دور ادامه پیدا میکندتا انجاکه دست همراهی خداوند از جماعت برداشته میشود.

به امید روزی که روح جمعی اخلاق مدار بین مردم این دیار تقویت گردد. انشاالله

یاعلی

| نظر

 

بنیامین نتانیاهو به نمایندگی از کشور جعلی اسرائیل در سازمان ملل اقدام به نمایش تصاویری کرد که در عین مضحک بودن تمسخر بسیاری از رسانه ها و کانون های خبری را در بر داشت. خط قرمزی که وی بر صفحه کاغذ منقش به نارنجک ترسیم کرد، به زعم وی نواختن زنگ خطری بود برای کشورهای عضو و حاضر در سازمان ملل و همچنین اماده نمودن اذهان برای توجیه حمله به جمهوری اسلامی.اقدامی که نه جمهوری اسلامی از ان واهمه دارد و نه رژیم غاصب صهیونیستی توان اداره ان را. ضمن اینکه مقامات این رژیم به خوبی اگاهند جمهوری اسلامی تنها به علت اموزه های دینی و اخلاقی اسلام است که تا کنون در برابر جنایات انان سکوت کرده و اقدام عملی انجام نمیدهد و هرلحظه اماده این مطلب است که در برابر حمله نظامی اسرائیل با بهانه مقابله و جلوگیری از خسارت ،ان رژیم غاصب و خونخوار را از صحنه جغرافیای سیاسی و اجتماعی جهان محو نموده و اهداف انقلاب خود را که در برهه کنونی گستره وسیعی از امت اسلامی خواهان ان هستند به ثمر برساند.

اما چندی پیش روزنامه یدیعوت احارونوت در مقاله ای تفصیلی،در برابر تهدید جمهوری اسلامی از سوی سران کشور متبوعش اقدام به یک مقایسه ساده نمود که حکایت از ناتوانی مسئولان این رژیم در درک ان و لزوم گوشزد نمودن به سران این رژیم جهت انجام محاسبات واقع بینانه داشت. این روزنامه در برابر این تهدید جامعه اماری خود را نه ایران ،که یکی از گروه های کوچک زیر مجموعه نظام اسلامی در منطقه قرار داده بود. حزب الله لبنان

در این مقاله به واقعه جنگ 33 روزه و مقایسه تجهیزات،نفرات و موشک های حزب الله و نیز طرف مقابل پرداخته بود و با بیان یک فرمول ساده ثابت کرده بود،رژیم اسرائیل اکنون چنانچه در بهترین شرایط نظامی باشد باز هم توان مقابله با حزب الله لبنان را ندارد چه رسد به جمهوری اسلامی.

باز میگردیم به نقاشی خط قرمز. پیش از ان یک نکته ساده که هر انسان کند ذهنی قادر به درک ان است را بیان میکنم: برای پیشبرد یک مقصود احتیاج به ابزار لازم در جامعه مورد نظر است

حال مقصود چیست؟ ضربه زدن به قلب تپنده استکبار ستیزی و اگاهی بخشی

جامعه کدام است ؟ جمهوری اسلامی ایران

ابزار چیست؟ در حوزه سیاست- مدیر ، در حوزه علم - استاد دانشگاه ، در حوزه اقتصاد - مدیر و فعال اقتصادی

ضارب هم که مشخص است، نظام سلطه

انچیزی که هم سیاسیون و هم علما و هم بسیجیان و هم مدیران و ..... همه به ان احتیاج دارند اقتصاد است. عالمترین افراد ، ناب ترین بسیجیان،لایق ترین مدیران و همراه ترین مردم هم تا حدی در برابر مسائل اقتصادی توان مقاومت و ایستادگی دارند. و دشمن هم اصل مطلب را نشانه رفته ست. مطلبی که سالیان متمادی رهبر انقلاب روی اهمیت ان پافشاری کردند. مجدد بر میگردیم به نقاشی خط قرمز اما این بارمخاطبمان عروسک های نتانیاهو در کشورمان است که انکارشان نشان از حماقت دارد و فلسفه این نقاشی دلگرمی بخشی به انان بود. و انچه این وسط ملموس است غفلت دستگاه های اطلاعاتی و نظارتی است. به هر حال، خط قرمز را ما مشخص میکنیم.  خط قرمز برای ما اسلام است. خط قرمز برای ما خیانت های شما در لباس مدیریت است.و فراموش نکنید ما پیرو حسینی هستیم که در اوج گرسنگی و تشنگی باز هم خط قرمز را مشخص کرد.

دین خط قرمز ماست

 

| نظر

 

ای قلم با حضرت زهرا بگو

با انیس حضرت مولا بگو

 

انکه دائم در غم اسلام بود

انکه شیر بیشه اسلام بود

 

مادرِ ما مادرِ مولا حسین

دین ما دنیای ما مولا حسین

 

ما به غم با عشق مولا سوختیم

ما تمام عشق را اموختیم

 

عشق یعنی ظهر داغ کربلا

عشق یعنی سر به نی غرق خدا

 

عشق را زینب تماما خلق کرد

قصه ظهر بلا را حفظ کرد

 

خاندان فاطمه عاشق وشند

در ره دین خدا سر میدهند

 

خاندانی سر به سر غرق خدا

خاندانی در ره کرب و بلا

 

کربلا اغاز عشق ادم است

کربلا پایان عشق ادم است

 

کربلا مارا به خود مدیون کرد

کربلا بر دل بنای شور کرد

 

ملت ما زنده با نام حسین

زد دو روی سکه را نام حسین

 

رهبر ما پیرو راه حسین

جنگ را مدیون اباء حسین

 

فتح خرمشهر کار عشق بود

گوشه چشم علی با عشق بود

 

از خمینی تا علی مدیون او

رهبرم سیدعلی فرزند او

 

  در تمام فتنه ها مائیم و او

دست ما و دامن احسان او

 

ما به دنیا مهر باطل کوفتیم

ما ضریح کربلا را ساختیم

 

کربلا اباء و اجداد دل است

کربلا اموزگار سید است

 

سید ما از تبار کربلاست

چون حسین ابن علی(ع)غرق خداست

 

ملتش مدیون نام کربلا

کشورش دور سر کرب و بلا

 

ملتی اماده بر راه جهاد

امتی زنده به حکم اجتهاد

 

در دل تحریم یاد کربلا

حرمت دل در حریم کربلا

 

عاشقی کالای بازار دل است

باطن عاشق به سوی خالق است

 

از خمینی تا علی راهی نبود

غیر راه کربلا راهی نبود

 

حضرت سید علی رهدار ماست

از تبار کوفه و کرب و بلاست

 

 هفته دفاع مقدس گرامی باد

روح الله باوند

سوم ماه علم سال تولید ملی

 

ایرادات رو حتما تذکر بدید

یاعلی

 

| نظر

 

به نام خدای سربداران محمد(ص)

کمتر می سرایم، بیشتر مینویسم اما

بهانه این سروده صحبت های سید علی در جمع دانش اموختگان نظامی و سید حسن در عظیم ترین اجتماع محکومیت توهین به پیامبر است

 

علی در جای احمد خفت و دشمن

بنای قتل پیغمبر نمودست

 

ولیکن غیرت مولا به جوش است

که در جای نبی ارام خفتست

 

کنون در اوج بیداری اسلام

دگرباره بنای قتل دارند

 

ولیکن فاتح خیبر به میدان

غلاف از تیغ و خنجر برکشیدست

 

مسلمانان همه در اوج خشمند

امیر المومنین (ع)،سردار این رزم

 

بنای قلع و قمع کفر دارند

بنای فتح بیت القدس دارند

 

کنون شیطان به چشم خود ببیند

که یوم یبعثونش سر رسیدست

 

لیبک یا رسول الله

 

روح الله باوند

28شهریور سال تولیدملی

 

 

 

| نظر

 

شلمچه تندیس زیبای عشق است که در میدان ایثار قد کشیده است . شلمچه شهر شهود و شهادت است . شلمچه مثنوی بلندایثار است و فرودگاه عشق و عروجگاه دل . صحرای خشکی که دریای مواج خون و اشکهای عاشقانه در تربت پاکش دارد با قلب خونینی که هنوز زیبا و دلنواز می تپد و خون غیرت و مردانگی را در رگهای این دیار می دواند و حدیث بلند حیات با عزت را زمزمه می کند. زمین خاکی شلمچه ، زیباتر از آبی آسمان است چرا که شلمچه قتلگاه مرغان عاشقی است که برای وصال بی قرار بودند و از کوچه پس کوچه های منیت و مادیت رهیده و به شهر دلگشای معنویت و شهادت دل بستند.

خاطرم هست زمانی که کودک بودیم دغدغه و ارزو داشتیم لباس رزم بپوشیم و تفنگ داشته باشیم. لباس را از میدان حسن اباد میخریدیم و تفنگ ترقه ای هم که همه جابود. دلمان میخواست همه جا با این لباس برویم. منتظر شب میشدیم تا روایت فتح ببینیم و صبح تقلید عملیات کنیم. اوج دلخوشی و تفریحمان روز جمعه و در محل دانشگاه تهران رقم میخورد. با پسرعمو ها و دیگر همسالانمان چه کارها که نمیکردیم اما در کنارش ناخوداگاه خطبه های نماز وسوره ها و ایات به گوشمان میخورد و بی تاثیر نبود. نه اینکه شهربازی و پارک نمیرفتیم، ولی اینها هم بود. هم سینما میرفتیم و هم به روایت فتح ظل میزدیم. تنها شخصیت های وارداتی هم که پسر شجاع و فوتبالیستها و نهایتش تام و جری بودندکه منفی بافی در داستانهایشان نبود. بچه های کوچه را برای نهار دعوت میکردیم و نماز جماعت میخواندیم. محرم که میشد بدون الایش و ارایش بیرق اباعبدالله را نوبتی پشت دسته بلند میکردیم. و اغلب ماهی یک تشییع شهید میدیم و بوی تابوتش را حس میکردیم. حداکثر زمانیکه بیرون از خانه بودیم غروب افتاب بود و اخم پدر دنیا را بر سرمان ویران میکرد.

 اما امروزه 1500 کیلومتر انطرفتر از شلمچه بچه هایی در حال تکامل هستند که تفریحشان استادیوم ازادی است. سریالهایشان بِن تـن و تفریحشان angry bird. اوج ارزویشان برتن کردن لباس مرد عنکبوتی است.

خیلی هایشان نمازجمعه نمیدانند چیست. و شبها منتظر افسانه دونگ یی.  راوی فتوحاتشان هم عادل فردوسی پور است و مخاطبان پیامکی. محرم را برگزار میکنند اما چه بگویم از دسته های عزاداری که خودتان میدانید

    شب و روز هم که برعکس شدست ،دختر و پسر هم که فرقی نمیکند و حتی جدیدا همسر و غریبه هم یکی شدست. اضافه گویی نمیکنم

چند روز پیش خدمت حاج حسین یکتا بودیم. چند ساعت بود از کشمیر برگشته بود. تعریف میکرد:فردی که رهبری گروه بزرگ و قدرتمندی را عهده دار است به من میگفت،حاج حسین من تمام دنیا و زیارتگاه ها را رفته ام ولی نمیدانم چرا شلمچه قلب من را لرزاند. من در شلمچه جا مانده ام. نمیدانم چه رمزی دارد. وقتی برای افرادم تعریف میکنم انها هم از شدت منقلب شدن، زار میزنند ولی هیچکدام تابه حال ندیده اند و ... ، تا اینجا که گفته بود، ما با تمام نیروهایی که در اختیارمان هست واصلا تصور عددی اش را هم نمیکنید،منتظر اشاره سید علی هستیم. اگر فرمان دهد ما وظیفه خودمان را در اقیانوس هند به نحو احسن انجام میدهیم و ...

اما از موضوع دور نشویم.قصه ای که شنیدید افسانه قدیمی یا داستان محیر العقولی نیست. شرح دورانی است که کودکانش الان بیست ،سی سال دارند. ولی اگر غریبه بشنود به یقین ذهنش به چند قرن قبل برمیگردد. بجنبیم. خیلی زود دیر میشود. جامعه مان بوی اسلام نمیدهد

مایی که محیط زیستمان ان شرایط را داشت ، این شدیم وای به حال.....

تهاجم فرهنگی تا زمان مشخصی جواب میدهد، انچه امروزه کارساز شدست تغافل فرهنگی است. به جای متهم کردن مسئولین فرهنگی به این پرسش پاسخ دهیم. بعد از روایت فتح و از کرخه تا راین و .... چه فیلم های فاخری از سوی کارگردان های مدعی ساخته شدست؟؟؟؟

شاید یکی از راه حل ها بازخوانی جنگ و معرفی شلمچه باشد، اما نه به سبک بیدار باش بلکه روایت فتح

یاعلی

سالگشت ولادت شفیع شیعیان، حضرت فاطمه معصومه(س) بر همگان ، بالاخص دختران عفیفه ایران زمین فرخنده باد

 

| نظر