افضلیت عبادت در زمان غیبت و امکان نیل به مقامات اولیا

مگرهمه سلمان یا ابوذر ـ رحمهم اللّه ـ مى شوند که با تمام بلاها، صبرکردند و یا مثل « عمّار » که حتّى حاضر به کشته شدن گردید؟ درِ مقاماتى که آنان بدان رسیدند بسته شده است .
تمام دنیا و مافیها ارزش نماز یک شب سلمان ـ رحمه اللّه ـ را ندارد.روى پوست گوسفندى مى نشست، مصلاّى عجیب و غریب داشت، و در روایتى اثاثیه و لوازم منزلش را بر شمرده: یک پوست، یک کیسه آرد و...؛ ولى باز گریه مى کرده که فردا بارش سنگین است.1

سلمان چه مقامى داشت، و ضدّ او، یعنى معاویه چه مقامى؟ البتّه چه بسا از این که فرموده اند: « عبادت در غیبت افضل از عبادت در حال حضور است » بتوان استفاده کرد که مقامات بالاترى براىما ممکن است!

مقصودم این است که اگر ما در زمان حضرت رسول ـصلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ بودیم و مى دیدیم که در اطراف آن حضرت، امثال سلمان هستند که داراى مقاماتى هستند، چه قدر به آن مقامات عالیه تشویق مىشدیم؛ ولى کسى که آن ها را نمى بیند از تحصیل آن معذور است؛ زیرا تردیدبراى او حاصل مىشود که آیا این گونه مقامات براى او حاصل مى شود یا خیر؟!
امّا ما نیزاز کرامات علما عجایب و غرایبى دیده ایم که نمى شود بیان کرد وتعجّب مىکردیم که چرا دیگران مى بینند و اسمش را هم نمى آورند؟! ولى نمىدانم چرا باز نسبت به تحصیل آن مقامات بى تفاوت هستیم؟!

 

از فرمایشات آیت الله بهجت«قدّس سرّه»