در فقه مي گوييم؛
هر وقت ديواره هاي شهر از ديد تو پنهان شد، بايد نماز را شکسته بخواني،
حالا شدي مسافر!
يا مي گوييم آنگاه که ديگر صداي اذان را نشنيدي،
آن وقت مسافري!
حالا ما مي گوييم آنگاه که آوا و آهنگ هواهاي نفساني به گوش دلت نرسيد،
آن موقع تو مهاجري!
آن گاه که ديواره هاي شهر ماديت از ديدت پنهان شد،
آن موقع تو مسافري!
حاج آقا مجتبي تهراني(رحمت الله عليه)