چهارشنبه هفته گذشته با دوستام از دانشگاه تصميم گرفتيم بريم ضريح رو ببينيم... يادمه وقتي اون جمعيت رو ديدم شوکه شدم و با خودم فکر کردم که اگر گنبد و بارگاه ارباب تو همين تهران يا حتي يکي از شهراي مرزي هم بود چه جمعيتي براي زيارت ارباب ميومدن... اون روز عطش زيارت رو تو چشم خيليا ديدم... تا قبل سفر خودم خيلي بي تاب ديدن حرم ارباب بودم... اما هرکي اونجا رو ميبينه انگار عطش بيشتري براي ديدار دوباره داره...